Dlaczego "Pearl Harbor" nie da się oglądać

Kolorystyka RMS Queen Mary jest całkowicie błędna

RMS Queen Mary to legendarny brytyjski liniowiec oceaniczny, który pływał po północnym Atlantyku przez dziesięciolecia, zanim przeszedł na emeryturę w grudniu 1967 roku. Statek operował jako transportowiec w trakcie II wojny światowej i pływał pod eskortą niszczycieli, aby zapewnić, że jego rejsy nie będą zagrożone przez niemieckie U-Booty. Dziś statek jest zadokowany w Kalifornii i jest znany jako jeden z najbardziej nawiedzonych statków na świecie.

W filmie Pearl Harbor postać grana przez Bena Afflecka, kapitan Rafe McCawley, znajduje się na pokładzie statku, który przepływa obok Queen Mary. Ma ona tradycyjną czerwono-biało-czarną kolorystykę, która nie jest zgodna z prawdą historyczną, ponieważ podczas II wojny światowej liniowiec został pomalowany na szaro. Ten bardziej stonowany schemat kolorów pozwolił jej na lepszy kamuflaż na morzu.

Technologia radiowa przedstawiona w filmie była zbyt zaawansowana jak na tamte czasy

W filmie operatorzy radiowi stacjonujący na Hawajach byli w stanie podsłuchiwać, o czym rozmawiały bombowce biorące udział w misji Doolittle nad zachodnim Pacyfikiem. Nie byłoby to możliwe w 1941 roku ze względu na ograniczony zasięg radiostacji używanych w tamtym okresie. Zamiast tego komunikacja dalekiego zasięgu odbywała się za pomocą alfabetu Morse'a.

Mówiąc o misji Doolittle, ona również została błędnie przedstawiona w filmie. Nie dość, że twórcy filmu sprawiają wrażenie, jakby amerykańskie samoloty zostały zauważone przez liczne japońskie statki patrolowe, a tak nie było, to jeszcze sugerują, że przeprowadziły one jedynie naloty nad Tokio. W rzeczywistości zbombardowały one również kilka innych ośrodków przemysłowych w całej Japonii.

Kobiety służyły nie tylko jako pielęgniarki, ale na wiele sposobów wspierały wysiłek wojenny

Jeśli nie zauważyłeś, prawie wszystkie główne postacie kobiece w Pearl Harbor - Kate Beckinsale, Jennifer Garner, Jaime King i Catherine Kellner - są pielęgniarkami. Oczywiście pielęgniarki odegrały niezwykle ważną rolę podczas II wojny światowej, ale kobiety zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w innych krajach zrobiły znacznie więcej, aby pomóc w wysiłku wojennym.

W zależności od posiadanych umiejętności, niektóre z nich pilotowały samoloty transportowe, podczas gdy inne pracowały jako mechanicy i łamacze kodów. Inne promowały sprzedaż obligacji wojennych, a nawet pracowały w fabrykach, aby pomóc w produkcji przedmiotów potrzebnych żołnierzom służącym na frontach.

Pielęgniarki nie zostawały same z afroamerykańskimi pacjentami

Pearl Harbor przedstawia historię Dorisa "Dorie" Millera, kucharza, który stał się bohaterem podczas japońskiego ataku na Pearl Harbor. Nie tylko pomagał swoim rannym towarzyszom na pokładzie USS West Virginia (BB-48), ale także obsługiwał armatę przeciwlotniczą pancernika, pomimo braku przeszkolenia w zakresie obsługi broni. Za swoje czyny został odznaczony Krzyżem Marynarki Wojennej, stając się pierwszym Afroamerykaninem uhonorowanym tym odznaczeniem.

W jednej ze scen w filmie Miller, grany przez Cubę Goodinga Jr, jest pielęgnowany przez pielęgniarkę, graną przez Kate Beckinsale. Choć jest to wzruszający moment, prawdopodobnie nie miałby on miejsca w 1941 roku. W tamtym czasie w amerykańskie wojsku nadal obowiązywała segregacja rasowa, która działała również w szpitalach. W związku z tym białej pielęgniarce leczącej afroamerykańskiego pacjenta towarzyszyłaby przyzwoitka.

W "Pearl Harbor" pojawiły się niewłaściwe samoloty Curtiss P-40 Warhawk

W "Pearl Harbor" piloci stacjonujący na Hawajach latają na samolotach Curtiss P-40 Warhawk. Jeśli jednak przyjrzycie się uważnie, zauważycie, że samoloty są w niewłaściwym wariancie. W grudniu 1941 roku amerykańscy piloci siedzieliby w kokpitach P-40B i P-40C, a nie tych, które latają w filmie, które wydają się być późniejszymi modelami.

Jak można to stwierdzić? P-40 latające w filmie mają po trzy działka zamontowane na każdym skrzydle. Warianty latające podczas ataku na Pearl Harbor miałyby tylko po dwa, z kolejnym duetem umieszczonym na osłonie silnika.

Japońscy piloci nie atakowali szpitala

Podczas jednej ze scen w filmie, twórcy filmu przedstawiają japońskie samoloty jako celowo atakujące amerykański okręt szpitalny. W rzeczywistości nigdy nie atakowały ich celowo i to nie dlatego, że chodziło działania humanitarne. Szpitale były uważane za mało istotne cele, zwłaszcza gdy tuż obok znajdowały się takie kąski jak pancerniki, krążowniki, czy lotnisko.

Bikini noszone przez pielęgniarki jeszcze nie istniało

Michael Bay i twórcy Pearl Harbor postanowili dodać scenę, w której pielęgniarki zbierają się na plaży. Widać w niej je w strojach kąpielowych w stylu bikini. Rzecz w tym, że ten styl strojów kąpielowych nie został jeszcze wymyślony. W rzeczywistości zadebiutował on na scenie mody dopiero prawie sześć lat później.

W "Pearl Harbor" błędnie pokazano stopień Chestera Nimitza

Chester Nimitz to niezwykle ważna postać w amerykańskiej historii wojskowości. Dlatego też niefortunne jest to, że twórcy filmu Pearl Harbor przedstawili go w sposób nie do końca zgodny z prawdą.

W filmie Nimitz jest pełnym admirałem kontrolującym operacje marynarki wojennej. W grudniu 1941 roku był jednak tylko wiceadmirałem. Dopiero po ataku na Pearl Harbor został awansowany do stopnia admirała i mianowany głównodowodzącym Floty Pacyfiku USA (CINCPACFLT) przez prezydenta Franklina D. Roosevelta.

Japońskie myśliwce były pomalowane na niewłaściwy kolor

Podczas gdy japońskie Mitsubishi A6M Zero są znane ze swojego zielonego malowania, w rzeczywistości weszły one do II wojny światowej w znacznie bardziej stonowanym odcieniu szarości. Dopiero w 1943 roku samoloty zaczęto malować na zielono.

Biorąc to pod uwagę, Zera latające w Pearl Harbor powinny być szare. Zamiast tego pomalowano je na zielono, co nie jest zgodne z prawdą historyczną.

Był jeszcze jeden problem z ubiorem pielęgniarek...

W jednej ze scen filmu Pearl Harbor z 2001 roku pielęgniarki przechodzą obok owiniętych flagami trumien tych, którzy stracili życie w ataku. Każda z nich jest ubrana zgodnie z najnowszą modą tamtych czasów, co w rzeczywistości nie miało miejsca. Pielęgniarki były uważane za personel marynarki wojennej, co oznaczało, że musiały pojawiać się w mundurze za każdym razem, gdy nie przebywały w zaciszu własnej kwatery.